ALEVDEN TEN
Alevden ten gibiydik,
Bize kimseler dokunamadı... Bir biz böyle keyifle üfledik yaşamışlığımızı Ve bir biz tapardık yenilmişliğimize Ilık gölgelerin koynunda sevişirken... Uzaktan zor gibiydik, Çünkü uzun uzun gömülürdük içimize Ve kırık dökük öpüşürdük Doyumsuz dağ gibiydik, Bize kimseler yaranamadı... Yok sayıp sızımızı kibirimize katardık Biz hep kendimizle yatardık Şekerden yar gibiydik, Bize kimseler dayanamadı... Tatlı tatlı bakar Sevgi dolu acıtırdık Tutkudan ter gibiydik Kelepçeler donatırdı benliğimizi, Sevgimizi kırbaçlardık Ama nedensizdi inadımız... Zaman hep kanadı Zaten alevden ten gibiydik Bize kimseler dokunamadı... |
yazan elleriniz, yazdıran yüreğiniz varolsun.
selam yüreğinize selam size.
selam olsun ilham denizinden esintiler getiren dizelerinize
saygılarımla