TOMURCUK
kendimi bahcesinden koparilmis kirmizi bir gul gibi hissediyorum
çatır çatır sarsılıyor omuzlarim sökülürken topraktan baglarim çığlık atiyor resmen kopmamak adina bakiyorum arkama; bir bahce dolusu gül bırakıyorum guluyorlar bana gulumseyerek bırakmıyor el, boynumu çekiyor da çekiyor koparmak için toprak inci gibi dökülüyor parmak aralarimdan. kırık, buruk bir gülümseme dönüyorum son kez arkama nefes alamıyorum, boğuluyorum bir lahza yapraklarim titriyor elin merhametsizligine rüzgar eğiyor onlari binbir koku getiriyor üzerime cekiyorum bir nefes almıyor daha fazlasini yüreğim... veriyorum geri, mecburen kalbim atiyor, hizli hizli yürüyor elin sahibi çıkarıyor beni bahceden bir sicacik damla dökülüyor gövdeme bir iz bırakıyor toprakta, belirsiz... gidiyorum şimdi Gülün hasina benzemek adina bir tomurcuk oluyorum ve gidiyorum birakarak yüreğimi arkada... |