DÜĞMELERIM
Ogrenilmis gucluluk
Kendini gerceklestiren kehanet Ogrenilmis caresizlik... Tanrim, tum terimler deniyor Varligini bedenimde Aniya duyarli hafizam bulanik yine Hantalca biraktim kendimi yere Dunya ustumde... Gunduzun basi dönüyor tutunmus iskeletime Ah, şu sabah ruzgari ! Dün uyuduguma pişmanım bu saat Gevis getiriyor seneler ruhumda; Araba sesleri, heyecan, ayak izlerim Ve sevgilim Bir canta dolusu oyuncak gibi Dökülüyor önüme Hangisine dokunsam toylugum sobeleniyor Şu sabah ruzgari Dur, esme ! Yetisemiyor ellerim fikrime Yutkunmayi unutuyorum arada Kulak çınlaması bozuyor sessizliği Hele komşunun tizleri... Ruyamin etkisi gecmedi ; Durdurun otobusu, şemsiye yok mu? Islaniyorum... Hey ! Birakin beni biraz Üstüme gelmeyin İlmek atayim hatiralarima Bakin, sökülüyor düğmelerim ... |