rüzgaruçsuz evrenimin güneşi ,yaşantı paralelim hatice şen e vedad-ı yadigarımdır.......... ithaf olundu...... söyle,her hane bahçesinde açar mı aşkın kin çiçeği... gel tenime sürtün,okşa,ruhumu karartma rüzgar... topla uzak zamanlar üstünden sisli küçük tepeleri... gençliğimi târ u mâr edip dün/ümü aratma rüzgar... düş,çatlayıp eşit bin anlamlı küçük parçaya bölün... şehzâdemi medyûn edip tahtımı bağlatma rüzgar... katran geceler arkasına vurulup düştü zuhal/im... bana şavk/ımı geri ver düşkünüm yalvartma rüzgar... bir kırık gülüştü dedim,değil la’lı muhayyelat sürüsü... onu da toprağa düştü yedim,ölürüm azaltma rüzgar... |