DÜŞ ARTIK KALEMİMDEN..Sen hiç çekmedin kahrımı, ancak alıyorsun ahımı Tek eziyetim çok sevmek oldu, yazar çizer, cümlesine okuturum, O sabır dolu sevdamı Bir zindan olmuş şu gönlüm, tenha köşelerde sorar Yok yalnızlığımı Tutanak tutmuş seven kalbim, bilmem kaç sayfa, Kaç sitem, her geceyi anlatıyor, şiir diyorlar, sen diyen nabzımı Her sayfasını okudum kan revan gözlerden, belki Bir çoğunda ağıt gibiyim, yazılmış dünya denilen kafesten Ben daha annemin küçücük göz nuruyum ilk doğduğum Günden, oyun zannetmiş güveniyorum, dersi buymuş İlk darbedir sevenden Öğrettikleri, sevgi varsa yok olup gidersin, bu ellerden Büyümemiş dedim içimde ki çocuk, anlamıyor, kızıp Yerden yere vuruyorlar, nasibimi alıyorum nemrut gibi yürekten Bir sana sormadım, gerçek neydi, rahatını da hiç bozma istersen, Biraz akıldan yoksun olmuş, kırıyor bütün kalemleri, Bir sevenim yok derken Aslında öylesine bir dünya değildi, hak vardı, hukuk vardı, Yazılmış kitabına göklerden Kimseye kalmayacak biliyorum, günah doluyuz masum gülüşlerden Keşke vaktim gelseydi de gitseydim, tez elden Nasıl olsa yalan doluydun yemin, yalanla da batar ağır gemin Olma artık gözümden düşen bir tek yaş, can yakmak Zalime yakışır, bize merhamet, nasihatı tek sevgiliden Diyeceğim, bedduam olmasın bu şiirim, düş artık Kalemimden... ŞimalGüney!! ( HA ) Şiir’e ses soluk olan değerli Mustafa Karaahmetoğlu teşekkür ederim.. |
Yalnızlığın ateşini düşürdü kader kağıdının beyazlığına
Kalem sancılarıma dil oldu
Koca bir kor çığıyla damladı zemherinin ayazlığına....
Tebrikler efendim
ŞİİRDİ
Saygıyla....