İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KAFAMI ÇOK KARIŞTIRDINIZ
selahattincansız
5,0 / 18 kişi ·21 beğenme · 10 yorum · 2283 okunma
 KAFAMI ÇOK KARIŞTIRDINIZ
Havf ve recam vardı
Birgün coşardı duygularım sevinci yumak yapar toplardım, Birgün kasvet çökerdi dağlarıma / lakin dağların ardında hep olurdu umudum. Takvim yapraklarıyla da iyiydi aram Mevsimlerinse sonbaharıydı aşkım. Toprak bütün cömertliğini sunar, Bense zikrederdim her üzüm tanesine hallice. Sonra siz çıktınız ortaya. Uçan seccadelerinizle girdiniz şehre. Güvencimi çalıp, Süslü mezarlara bıraktınız. O gün işlemiştim ilk günahımı, O gün ‘BEN’ demiştim ben.. Sen demişlerdi sen/ geçersin bizim küheylanımıza binersen, Geçersin sen sırattan, Ne arafa düşersin ne sakara. İş bu ‘garanti’ mahvetmişti beni. Oysa benim havfım, recam vardı. Bir hardal tanesiydi ölçüm. Gemilerim tek bir limana sığardı. Ama ne olur siz anlayın beni. İlk düğmeyi yanlış iliklettirdiler bana, Kılıç artığı günlerimi sürgün edeli beri, Pusatsız yakalanırdım hep. Müritlerin çığlığı delerken kulağımı, Bir derviş sancısı sarmıştı yüreğimi. Ama ne olur siz anlayın beni. Bana öyle öğrettiler. Hep bulutlara bakmayı öğrendim ben. Dağların yücelerine. Ah bir kez bakabilseydim, Ah bir kez bir kez bakabilseydim yere, Gölgemin bir hiç olduğunu görecektim… Seni, yalnız Seni seviyorum diyebilecektim/cimriliğimden kurtularak. Kafamı çok karıştırdılar çok. Hiç ders almadım. Ölü mezarlarına bıraktığım pişmanlığımı, Diri mezarlarında geçirdiğim hayata hiç yansıtamadım. Sayılarlaydı değerlerim, Paralar sayılarla, mallar sayılarla, oylar sayılarla. Bir zikirmatiğe kurban gitti ihlasım. Hiç ders almadım hiç, Çıkıp meydanlara bağırmadan ölmek mi olurmuş derdi babam, Oysa O hiç mahmuzlamazdı atını. Sokaklarsa es veriyordu. Şeyhimse nefes. Nefes almayan sabahlar öldürdü beni, Esselatu hayrun minen nevm. Ah babam nereye bağıracaktım… Selahattin Cansız. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KAFAMI ÇOK KARIŞTIRDINIZ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bir zikirmatiğe kurban gitti ihlasım.... Üstad bu nasıl kısa öz ve dipsiz kuyular kadar derin bir anlatım kaleminize yüreğinize sağlık...
Cevap YazBir zikirmatiğe kurban gitti ihlasım.... Üstad bu nasıl kısa öz ve dipsiz kuyular kadar derin bir anlatım kaleminize yüreğinize sağlık...
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
5 Eylül 2015 Cumartesi 19:15:44
KAFAMI ÇOK KARIŞTIRDINIZ
Havf ve recam vardı
Birgün coşardı duygularım sevinci yumak yapar toplardım,
Birgün kasvet çökerdi dağlarıma / lakin
dağların ardında hep olurdu umudum.
Takvim yapraklarıyla da iyiydi aram
Mevsimlerinse sonbaharıydı aşkım.
Toprak bütün cömertliğini sunar,
Bense zikrederdim her üzüm tanesine hallice.
Sonra siz çıktınız ortaya.
Uçan seccadelerinizle girdiniz şehre.
Güvencimi çalıp,
Süslü mezarlara bıraktınız.
O gün işlemiştim ilk günahımı,
O gün ‘BEN’ demiştim ben..
Sen demişlerdi sen/ geçersin bizim küheylanımıza binersen,
Geçersin sen sırattan,
Ne arafa düşersin ne sakara.
İş bu ‘garanti’ mahvetmişti beni.
Oysa benim havfım, recam vardı.
Bir hardal tanesiydi ölçüm.
Gemilerim tek bir limana sığardı.
Ama ne olur siz anlayın beni.
İlk düğmeyi yanlış iliklettirdiler bana,
Kılıç artığı günlerimi sürgün edeli beri,
Pusatsız yakalanırdım hep.
Müritlerin çığlığı delerken kulağımı,
Bir derviş sancısı sarmıştı yüreğimi.
Ama ne olur siz anlayın beni.
Bana öyle öğrettiler.
Hep bulutlara bakmayı öğrendim ben.
Dağların yücelerine.
Ah bir kez bakabilseydim,
Ah bir kez bir kez bakabilseydim yere,
Gölgemin bir hiç olduğunu görecektim…
Seni, yalnız Seni seviyorum diyebilecektim/cimriliğimden kurtularak.
Kafamı çok karıştırdılar çok.
Hiç ders almadım.
Ölü mezarlarına bıraktığım pişmanlığımı,
Diri mezarlarında geçirdiğim hayata hiç yansıtamadım.
Sayılarlaydı değerlerim,
Paralar sayılarla, mallar sayılarla, oylar sayılarla.
Bir zikirmatiğe kurban gitti ihlasım.
Hiç ders almadım hiç,
Çıkıp meydanlara bağırmadan ölmek mi olurmuş derdi babam,
Oysa O hiç mahmuzlamazdı atını.
Sokaklarsa es veriyordu.
Şeyhimse nefes.
Nefes almayan sabahlar öldürdü beni,
Esselatu hayrun minen nevm.
Ah babam nereye bağıracaktım…
Selahattin CANSIZ.
BU GÜZEL ŞİİRİ YAZAN YÜREĞİ KUTLARIM. ÇOK BEĞENDİM.
.................................. SAYGI VE SELAMLAR...
Havf ve recam vardı
Birgün coşardı duygularım sevinci yumak yapar toplardım,
Birgün kasvet çökerdi dağlarıma / lakin
dağların ardında hep olurdu umudum.
Takvim yapraklarıyla da iyiydi aram
Mevsimlerinse sonbaharıydı aşkım.
Toprak bütün cömertliğini sunar,
Bense zikrederdim her üzüm tanesine hallice.
Sonra siz çıktınız ortaya.
Uçan seccadelerinizle girdiniz şehre.
Güvencimi çalıp,
Süslü mezarlara bıraktınız.
O gün işlemiştim ilk günahımı,
O gün ‘BEN’ demiştim ben..
Sen demişlerdi sen/ geçersin bizim küheylanımıza binersen,
Geçersin sen sırattan,
Ne arafa düşersin ne sakara.
İş bu ‘garanti’ mahvetmişti beni.
Oysa benim havfım, recam vardı.
Bir hardal tanesiydi ölçüm.
Gemilerim tek bir limana sığardı.
Ama ne olur siz anlayın beni.
İlk düğmeyi yanlış iliklettirdiler bana,
Kılıç artığı günlerimi sürgün edeli beri,
Pusatsız yakalanırdım hep.
Müritlerin çığlığı delerken kulağımı,
Bir derviş sancısı sarmıştı yüreğimi.
Ama ne olur siz anlayın beni.
Bana öyle öğrettiler.
Hep bulutlara bakmayı öğrendim ben.
Dağların yücelerine.
Ah bir kez bakabilseydim,
Ah bir kez bir kez bakabilseydim yere,
Gölgemin bir hiç olduğunu görecektim…
Seni, yalnız Seni seviyorum diyebilecektim/cimriliğimden kurtularak.
Kafamı çok karıştırdılar çok.
Hiç ders almadım.
Ölü mezarlarına bıraktığım pişmanlığımı,
Diri mezarlarında geçirdiğim hayata hiç yansıtamadım.
Sayılarlaydı değerlerim,
Paralar sayılarla, mallar sayılarla, oylar sayılarla.
Bir zikirmatiğe kurban gitti ihlasım.
Hiç ders almadım hiç,
Çıkıp meydanlara bağırmadan ölmek mi olurmuş derdi babam,
Oysa O hiç mahmuzlamazdı atını.
Sokaklarsa es veriyordu.
Şeyhimse nefes.
Nefes almayan sabahlar öldürdü beni,
Esselatu hayrun minen nevm.
Ah babam nereye bağıracaktım…
Selahattin CANSIZ.
BU GÜZEL ŞİİRİ YAZAN YÜREĞİ KUTLARIM. ÇOK BEĞENDİM.
.................................. SAYGI VE SELAMLAR...
YÜREK SESİNİZ HİÇ SUSMASIN NİCE GÜZEL ESERLERE İNŞAALLAH
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
selahattincansız
teşekkürler Hasan bey selam ve dua ile kalınız.
yerli yerinde ihlasa vurgulu şiir dost bravo kutlar sevgiler sunarım kal esenlik içinde...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
çok teşekkürler Hasan bet.
selam ve dua ile kalınız.
selam ve dua ile kalınız.
Mahmut Cantekin
14 Ağustos 2015 Cuma 23:04:49
Yüreğine sağlık.
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
çok teşekkürler Bekir bey,hayırlı günler selamlar.
anlamlıydı kutlarım emeği saygılar bıraktım...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 13.8.2015 23:05:49
Puan
: 90.0 / 18 kişi
Okunma Sayısı
: 2283
Yorum
: 10 yorum
Beğeni
: 21 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.