COĞRAYFANDAHani bir denizdin ya Dağlarından akan tüm nehirler bereketinde toplanırdı Hışırdatırdı seni rüzgârımın dokunuşu Hangi toprağından geçsem Filizlenirdi yeniden bahar Kıvrımlarından gezerken Yeniden esen bir rüzgâr olurdu akışın Sonra yorulurdu gezginliğim dağlarında Tufan sonrası dinginliğinde Mahzende şarabın damlaları dökülürdü bereketli toprağında Mevsim ısınır Tek nefes olurduk bulutlar yükünü boşaldıktan sonra Öncesinden eksik kalan bir dokunuş olurdu Bir nehrin ilk denizle birleşmesinde Sabah olur; Bulutlar çekilir Yıldızlar vedalaşır Güneş belirginleşir Teninin kokusu sinerdi coğrafyamda Dağların soluklanırdı Payımıza düşen zamanda Yeni mevsim başlar Yeniden dağlarına taze karlar bırakır Önceki mevsimin yorgunluğundan kalan Eritirdi sonra dağlarındaki taze karları Payımıza düşen güneşin ısısı Kıvrılan yatağında sel olur Topraklarımda dolanır Denizimde birikir Rüzgâra bırakıp Sarmalayarak birbirimizi. |