MEKTUPLARA KARALANMIŞ MEVSİMLER (I)(YÜZÜNDÜ ZAMAN) Yüzündü zaman Yaşadıkça çocukluğuma dönerdim Yüzündü mevsim Şiir olur şairler sevdalanırdı Bir şarkı olurdu nağmelerde Pervasız olduğunda yüzün Bulutlar yağmurlar ısmarlardı Sonra yaşanmamış çocukluk olurdu mevsim Dur durak çamur olur Günlerin şafağı Toz bulutları doğan güneşi engellercesine Apansız düşen çiğ misali Kirpiklerinde temizlenirdi gün O anda kuşlar yorgun düşerdi mevsiminde Saçların tel olur Kondukça kış geçerdi İlk cemre düşerken bahara Gökkuşağı çocukluğuna iner Büyüdükçe çehresi Sonra bir dünya parlar Yeni bir mevsim başlardı Yüzünde zaman geçtikçe |
Hoş bulduk. :)