biliyorsun
.
"içimiz tıkabasa bir içimlik göz" altın kafes ökseye yakalanmış kuş mutluluğuyken sırça köşklerin hayalini kurduk biz oysa dünden belliyken belimizin kamburu ve dilimizin kemiği yediğimiz nanenin kıtlığında son ada çayı boğazlarımda tatlı su bilir misin sevgilim vapurlar yalnız insanların martılarını da taşırken batarlar şimdi simidini can simidini atıp gözlerine ruhsuz bedenimi ruhlandırdığından beri ötesi yok bu kıtanın tek yaka sonra tehlikeli ayinlerde mum yakılan samanlık alevlendiğinde sığınılan tanrı hiç affetmedi beni sönmüyor yani içimin yangını oysa nice ummanlar yutmuştum daha öncesinde bir dikişte İçimiz! . |
İçimizi döktük de şimdi kim toparlayacak.
***saygılarımla***