Bir Mahalle...
Bir mahalle
Adı duraklarda yazılı belki Rampaları uzun uzun Çok uzaktan bir gözü denizde Derme çatma evler kurulu Basitçe sokaklar Elma ağaçları kiraz, dut falan İsimleri tanındık komşularla yaşanan Hayatlar türlü türlü Dertler türlü türlü Bir mahalle olmak Hayattaki en son isteyeceğim şey Hele bir de Çocukluğunu mahallelerin koynuna bırakıp Bir ailenin taşınması Hayattaki en garip yalnızlık herhalde Bir mahalle Garip bir duygu bırakır bende Sorsan desen ki Çocukluğunun geçtiği mahalleden taşındınız ne hissediyorsun? Çok garip be herşey Ağaçlar, sokaklar, evlerin duvarları Kaldırımlar, kestirme yollar... Ama merak ettiğim şey Mahallem nasıl hissediyor kendini Alışmak Bütün herşeyi bir garip bırakarak Ve top oynadığın sokakların Artık sadece hayal olduğunu bilmek Giderken bıraktığın insanları bir daha görememe korkusu Ve hele bir de Yıllar sonra önünden geçmek o mahallenin Tuhaf şey şu alışmak... Alışmak en nefret ettiğim kanun Alışırız demek en büyük teselli... Ve tek diyebilecegim Şu ayrılık tuhaf şey Ayrılığa alışmaksa en tuhaf olanı... |