Sabrımın meyvesi...
karanlığa kardeş loş mekanlar aradım
ince belli bir bardağın içine hapsederek hayallerimi yudum yudum doyurmak istedim ruhumu; kimse görmeden yıllar akıp geçti hayatımdan; eridi hayallerim çayda eriyen şeker misali loş karanlıklar aradım her daim; yalnızlığıma ortak bilmiyordum ki; sınavdaydım... sabır taşını çatlatarak kimse bilmedi hayallerimi, ben bile hayallerime uzak sabır meyvesini verdi; loş karanlıkların köşelerinde ne ince belli bardaklar eskittim yudumlarken hayallerimi çıkageldin aniden sabrımın hediyesi olarak bahşedilen can gibi... sana ayırdığım yudumlarımı al bardaktan sevdiğim loş karanlıklar aydınlansın gözbebeklerinden ılık bir bahar esintisi misali süzülsün boşluklara dumanım seni beklerken bana yoldaş olan şu eski semaverden... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |
Kutluyorum kalemini
.............................Saygılar