başa bela
nihayet başa çöker bela.
ağrılar diner beyin halkalarında, ne fırtınalar bu kısa zamanda! oysa aşk da yaşanmıştı, kavgalar da edilmişti hiç uğruna. ölümsüz insanın ölümsüz hayatı... beyinsiz insanın değersiz hayatı... vicdanlı insanın vicdansız dünyası... uğraşma artık tanımlamarla, çek sen nefesini, derin çek bu sefer, bu sefer kendin, farkında bu sefer. ölen atalarını düşün, paydaşlarını. soydaş, mevsimdaş, yoldaşlarını. beklemeye gerek yok, düşünmeye. ufak bir haber olarak düşer yüreğe, o kadar da dillendirilmişti, sözü de çok edilmişti sözde. kalp krizi dediklerinden bir ağrı, çok hızlı ama düştü işte üzerine. nihayet başa bir bela, bir mahcubiyet gözde. *Essemau munfetırun bih kane va’duhu mef’ule. Scatter |