ADAMIN DİBİ....
Sen nelere kadirsin, Şükrüm sanadır Mevla’m
Ah almadım almam da, olduğum gibiyim ben, Bana bir geleceğe, benim de üçtür evla’m Sözüm de sözdür benim, adamın dibiyim ben…. Mahalle-i Kübra da, aldık hayattan dersi Ayı’ya “Ulan” dedik, sosyeteye de “Mersi” Arada kaza ile, yersen elimin tersi Hırsım da azdır benim, adamın dibiyim ben…. Büyüğe saygı çoktur, küçükleri severiz Biri el aman derken, dünya yansa everiz Kadın baş tacımızdır, üzeni de döveriz, Silahım gözdür benim, adamın dibiyim ben…. Zulamız yüreğimiz, gizli kasa beynimiz Din diyanet biliriz, değilizdir beynamaz Her darbeye alıştı, çelik olmuş eynimiz Adımım izdir benim, adamın dibiyim ben…. Bar, pavyon tarzım değil, alkolle hiç aram yok Helal yedik içtik biz, lokmamızda haram yok Soframız dosta açık, lakin cepte param yok Tavuğum kazdır benim, adamın dibiyim ben…. Angara’da büyüdüm, memleketim Keskin’dir Silahım Kırıkkale, bıçağım da keskindir, “Deli” dir lakabımız, düşmanımız miskindir Bakışım düzdür benim, adamın dibiyim ben…. Okuyanı severim, iyi kötü ayırsın En üst makama gelip, doğruları kayırsın Dostu dost olmayandan, ayırt edip sıyırsın Zamanım azdır benim, adamın dibiyim ben…. Hatasız Dost arayan, hem muhtaç hem de açtır Aynada kendi ile, yüzleşmezse b/ilaçtır Kalenderim’im sohbetim, dinleyene ilaçtır Reçetem yazdır benim, adamın dibiyim ben…. AVCI…. 01.08.2015 |
Bu güzel şiirle bir gönül dostunu daha tanımış oldum
Sağlıcakla...