Deli gönül dil istemez, dişte yok
Gönlü boştur, hayal de yok düş de yok
Avarayım, boş gezerim iş de yok
Boşa geldik boş gideriz dünyadan

Herkeste iki yüz herkeste riya
Şirk’e batmış ama Müslüman güya
Kalmamış kimsede ne ar ne hayâ
Leşe geldik leş gideriz dünyadan

Şenlik olmuş birde, dünyada sana
Benzetmişler beni, paşaya hâna
Kem söz demem dedi ya anam bana
Hoşa geldik hoş gideriz dünyadan

Binbir çile ile doğunca bile
Yaşarken bir hile, ölünce hile
Öyle ki melekler geldi de dile
Cûş’a geldik Cûş* gideriz dünyadan

Gönül bir ayrı dert, her yanı bere
Sorulacaklar var, yazdım da sere
Doğarken gelmişti sırtımız yere
Tuşa geldik tuş gideriz dünyadan

Tebessüm ne imiş, gülmek de ne ki?
Ne yeşil ne mavi, hayat hep haki
Taş atmış kuyuya delini teki
Taşa geldik taş gideriz dünyadan

Gölge etmez oldu dev çınarlarım
Erken yaprak döktü, ayvam narlarım
Kurumadı gitti göz pınarlarım
Yaşa geldik yaş gideriz dünyadan

Çok şey çaldı hayat, ömür dalımdan
Anlamadı kimse benim halımdan
Allah Rızasına tutun salımdan
Neşe geldik neş* gideriz dünyadan
AVCI..
2016
------------------------
NEŞ’: Bir nesneyi zorla çekmek.
CUŞ; Çoşmak,