Hayat Boyu Bir Gnossienne
Evet varım
Belki bir rastlantının törpülenmiş bir ucu Bir anlık bir şehvet kurbanı belki de Varım ve Masamda bir öğün yemek Yatacak bir yer ve hepsi buyum Açlık ve savaş mağduru içimde gizlenen binlerce çocuk İşkence tutkunu birkaç sarhoşun dışında Kimselerin bilmediği bir saatinde gecenin Hırslarıyla çürümüş bir insan çöplüğünde Kendimle göz göze gelmenin sancısına yürüyorum Beton şehirler çirkinliğinde bir kenarda belki de çığlıkların gölgesinde duyulmayan bir ses Ben varım ve Bu insan selinde yorgun biraz Bu insan selinde sanki sessiz Nasıl bir şarkıysa uzun Gece boyu bir direniş Hayat boyu bir Gnossienne |