Ağaçların Uykuda Öldükleri Saatler
saatlere kulak versem ölüm olacağım
yanlış bir şehrin kenarında ıssız bir çölde belki ya da kalabalık bir yol ağzında her seyin orta yerinde ve her şeye uzak sabaha soyunsam ışık ve renk bırak yaşamın formülünü çözmeye koyulsun birileri elimdeki bir lokma ekmek sıksa suyumu çıkaracak yaşamın kaç boyutlu olduğunu çocuklara sor bizimki kendi yarattığımız kabusların düğümü mezarlıklara çok yakın çelik bir canavarı beslediğimiz şehir yalnızlık var ya yalnızlık gidecek yerlerin bittiği saatlerde gün sonu ölümün ta kendisidir içine gömüldüğümüz |
Sahi amipten farksız mıyız? Bu kadar da değil:))
Kutluyorum,saygı ve sevgilerimle.