HEPSİ BİR RÜYA
Sonunu bir türlü göremediğim
Hep aynı rüyanın içindeyim. Önce; Gizli kalmış korkularım uyanmaya başlıyor En ufak bir ışık dahi olmayan Karanlığın içinde. Hafif bir ürperti sarmalarken bedenimi Sessiz çığlıklarım birikiyor dudaklarımda. Hey kimse yok mu diyorum Kimse yok mu sesimi duyan? En ufak bir çıt yok Garip bir sessizlik hüküm sürüyor gecede. Herkes rahat uykusunda Pembe düşlerinde de… Sadece bir ben miyim Çıkmazdaki bu karanlığın içinde. Boşlukta asılı kalan Soruların cevaplarıysa hep bende. Bunların hepsi bir rüya Gözlerimi açtığımda Geçecek bu korkular, Aydınlanacak ufuklar biliyorum. Büyük bir sabır ile Kurumuş yaprakların içinde İlkbaharı bekliyorum. E. YAVUZ |
Kutluyorum kalemini,
Yüreğine sağlık
-----------------------------------------------------------------Selamlar