SÖNÜP GİDEN BİR DÜŞKimi kağıda kazır hikayesini kimi yüreğine Kimi yalnızca sorar ne suç işledim aşka Dudakları hapishane yüreği mühebbet yemiş aşk Kalemi çığlık ağır işçi Meğer önce kansere dönüp yayılırmış aşk Sonra inkar edilir yalan sayılırmış aşk Geç anlamış erken çökmüş Meğer boşu boşuna göz yaşı dökülmüş Ne okyanusa küsmüş ne yüreğine Ne aşkı mutlak kılan cananın dudağıydı Nihavent bir sevdanın en hüzzam notasıyken Yani yitik bir düşün kaybolmuş rotasıyken Aynada saklı sırra kilitler vurulmuş Sesi kendine küsmüş bastırılmış isyanı Söylediğin her sözün ardında sözün varken Yalnızlığıyla yalnız kalmış bir yalnız Sevdaya hüküm giymiş suçsuz bir suçlu Tövbe olsun artık yok aşka oruçlu Sana tek bıraktığı aşktan arta kalan Hüzzam makamında şarkının eseri Ne sen duy sesini ne de İstanbul Çünkü içine kilitledi AŞKI Sesizliğe kuruyan dudaklarından dökülen Buz gibi bir cümleydi Hiç konuşamadı Sustu Sustum.... ŞimalGüney!! ( HA ) |
duygu dolu dizeler...ve çok güzel bir şiir.
Her daim duygulu,anlamlı şiirler yazan
kaleminizi,yüreğinizi kutluyorum...sevgiyle...saygıyla...