İLAHİ ÇOCUKSuskun durdukça zaman ağlıyordu karanlık Zeytin gözlerinde terk edilmiş ruhumun isyanı vardı Yoklukta çokluğu arayanlardandım Busende melankolinin tutkulu beyanı vardı Öyle yorulmuşum ki koşarken yıllardır sevda yolunda Süpriz oldu gel deyişin İlahi çocuk! "Unutma "diyorsun sakın "kızıl gülleri" "Hala bulurmusun çok geldiğin eski yolları Nasıl geçirdin acaba bensiz yılları" Sahi ciddi misin sorarken bu soruları Biliyorsun sevdim seni ebediyen delicesine Deliler yaşar mı dünyada İlahi çocuk! Düşündün mü yaşlı tenim sana nasıl yetecek Bir gül gibi seni hala canlı nasıl tutacak Diyorsun ki "bizim bacamızda artık tütecek Sevdam yoğun bensiz yılları hemen yutacak" Bilmem ki bu işlerin sonu nasıl bitecek Sonra yakıp geçme beni İlahi çocuk! Ölmek bir ömürmüş meğer ömür bir anlık hayal Dedim ya Ben hayali yaşadım senle/ayrılığı ölürken Çok erken diyordun bir zamanlar ama çok erken Kulaklarıma son şarkımızı ilk defa fısıldarken Son şarkı ki son günün en güzel anısıydı Mahşerdeki vuslatın en muhteşem dansıydı Yaşamak bir oyundu hep bense acemi çocuk Bu son oyunda seni bırakacağım birazcık buruk Artık ebedi ayrılık kapımda bedenim yıkık Geliyorum ama çok kalamam İlahi çocuk! Kaşlarıma ak düşmüş saçlarıma kır Oturmuş bakışıma ıssız bir bozkır Yüreğim yanlız artık gözlerim çakır Unut en iyisi beni İlahi çocuk! |