YER YÜZÜ DERYA OLSAYERYÜZÜ DERYA OLSA Hey sevgilim nerdesin göremedim yüzünü Gezdim Çukurova’yı bulamadım izini Adana’yı Hatay’ı karış karış gezerek Göğsünde uyutsaydın tek canımı vererek Çöllere düştüm yine deli aşkın bilerek Tıkansa da nefesim boğum boğum bükerek Aşk ateşim olsan da külünü eleyerek Yine de ben severim son soluğum vererek Aşkın bir dehliz gibi düştün mü kaybolursun Sevgi bir çember gibi yuvarlanır durursun Nedamet duyma aşkım can verir kurtulursun Gidenler kurtulur mu cennet bağın olsa da Geçti ömrümüz geçti şimdi hazana döndük Dökülen yapraklarla yerlere hasır ördük Kapandı gönül yolum şimdi karanlık olduk Meğer sevmek zor imiş yollar zindana döndü Aşk sevdası çok derin karanlık kuyu gibi İçimdeki volkanik akar coşar sel gibi Girdikleri yerleri ateş eder kor gibi Durmaz akıp gidiyor sanki körükler gibi Bir tarafı ıstırap bir tarafı gül gibi Severse gönül rahat sevmezse ateş gibi İçten gelen ıstırap ateşten bir kor gibi Belki bir gün soğutur beden olur buz gibi Bu aşkın ateşiyle dayanmaz ki cehennem Onda ateş daimdir olsa da yine görmen Beden yansa bile ruhun Kor olur sönmen Soldu bütün çiçekler hazandakiler gibi Aşkın ateş ben körük üflemeden yanıyor Bu ateşin şavkıyla ay ve güneş sönüyor Yarab bu nasıl hikmet bunun şavkı durmuyor Yeryüzü derya olsa bu aşkı söndürmüyor 0.07.2015/Hasan TAŞDEMİR |