Sanırım
Gülümsüyorsun şu an
Hatta
Gözünde çocuk muzipliğinde
Bir bakış
Yüreğinde ki çarpıntıya eşlikte

Sanırım
Ellerin telaşlı sabırsız
Dolu dolu sözler dilinde
Farkında değilsin
Bir sürü yarım işi bitirdin
Meşgul ediyorsun kendini
Zamanın peşindesin

Kendine her dönüşünde
Dudaklarını ellerin örtüyor
Arasından coşkun kaçmasın diye
Korkuyorsun değil mi
Ya adın çıkarsa deliye

Bir an koşmak geliyor içinden
Nefes nefese kalana kadar
Hatta zıplasan
Yıldızlara değeceğini sanıyorsun
Ara ara kendi kendine konuşup
Telkinler veriyorsun
Seni ellerine alanı
belki de yadırgıyorsun

Saksılar bile aldın balkonuna
En sevdiğin mor menekşeyi
Yetiştirmeyi düşünüyorsun

İçin içine
Yüreğin kafesine
Hayallerin sınırlara sığmıyor
Taşkın nehirleşiyorsun

Belki elinde bir kalem
Bir de temiz bir sayfa
En güzel şiiri yazdığını zandediyorsun
Sen içinde en güzeli
Yaşıyorsun ya
Şarkılar anlatamıyor seni
Sen de kendi besteni
Kendin yapıyorsun ıslığınla

Sanırım bahar geldi odana
Kış ortasında
Camları açıp
Kelebekleri içeri davet ediyorsun
Konuk olsun diye baharına

Ama yetmiyor değil mi
Hala eksik birşeyler var
Ne kelebekler ne bahar
içindekileri anlatmaya yarar

Bunları nerden mi biliyorum
Çünkü ben de aynıyım
Dedim ya ben sen oldum...

ASLI DEMİREL...