Karanlık bir aydınlık
adını karanlık koydum yaşamın
ve sevgili dedim ışığa anladım ki sevgili yol aldıkca karanlığımda ben karanlık oluyorum sonsuzluğa bir yıldız daha çöktü karanlığıma başka bir uzay açılımının ifadesidir bu karadelik başka bir uzayda olsa yine uzayıdır aynı karanlığın belki ondandır geceyi tutuşum ve ben unutmam üzerimi örten bilinmezliği... Atilla ÇAKIROĞLU |