ezbere yaşamak.
Ezeelden miyim ebede
Bu titreyen ses,kımıldamadan duran beden benim mi Örselenmiş yüreğimin yanıyorum. Yahu yok mudur kimse ! Ya nerde çığlıklarının koptuğu saatler Nerde hıçkıra hıçkıra yağan yağmur... Neyse; boşver sen de gitsin ... Yaşamak dediğin de; az ekmek,biraz da zeytin Geçmiş zaman su misali; Geriye kalanı da sıkı sıkı tut kaçırma bari. Kırsan da artık boş kadehleri ne ses çıkar,ne inilti. Neyin var titriyor ellerin Anlaşılan bugün de şişenin dibisin. En güçlü insansın belki de ; Sızdığın kaldırım taşında Geçmişi silmiş,geleceği valize tıkıştırıp Kargo ya vermiş... Gözlerin ileriye dönük Heryer puslu , Zihnin boş ... Umutsuzluk çığ gibi büyüyen kütle Lakin kelimelerin kifayetsiz. Nama fi yaşamak hoş; Lakin yaşam ölüm kadar soğuk tu ... |
Yüreğine sağlık
___________________________________________________Selamlar saygılar