BOŞ VER BRE HASAN
Bak Hasan,
Yine titremeye başladı sesim. Sanki fıçılarla içmiş gibi rakıyı Kafa olmuş bir milyon. Yine mazi, Kapılarımı tekmeliyor Bir gece ayazında. Cesaret edemiyorum Gözlerimi açmaya Ya da kalkıp gönül penceremden Dışarı bakmaya… Kalk deme hasan, Kalk bak deme. Baksam ne fayda Bakmasam ne. Bak hasan, Yüzüme gözüme bulaştı aşk. Adam gibi aşık bile olamadım. Ve bir bir yıkılırken kurduğum düşler Bakakaldım öylece İdam sehpasına bakar gibi. Çaresiz, kırılgan ve binlerce kez pişman Boş ver be hasan boş ver Aşk adamı değilim ben. Sen bir kadeh daha ver Hatıralar beni sarhoş etmeden |
Sahi neden kimse okumamış ya da bakıp geçmiş ki;
Hayyam hemen her rubaisinde şaraptan bahseder ama asla şarap içmediği söylenile-duyula öğrenile gelmiştir...
Onun bahsettiği sarhoşluk hali Tanrının var ettiği güzelliklere gönül gözüyle bakması ve o güzellikler karşısında duyduğu derin Allah sevgisinden başka bir şey değildir...
sayın şairin şiirinde de böyle bir ironi olduğu düşüncesindeyim, yani şiire her şey konu olabilir demişse Üstatlar okuduğum betik güzeldi ve şiirdi...Kutlarım sayın şair...
haticeak tarafından 7/22/2015 10:25:35 AM zamanında düzenlenmiştir.