EY İNSAN!
duyğular dumur olmuş atılmış bir köşeye
kalpler körelmiş görmüyor gözü. umutlar yarına da kalmamış yok olmuş bir bir... ha gayret diyerek ayağa kalkmak istese de gurur, nafile tutmuyor ki dizi... eller uzanıyor,kollar kapanıyor sarmadan aşkı beyinde; beyin fırtınası, ama yok yararı boşuna çırpınışlar gözyaşındaki dalgalar boğsa boğsa kendini,sevdayı bogar.... ha gayret diyerek başlasada hayırla alacağı cavap hazır karşılaşır, hayırla sevdalar başın da satılmış beş para etmez pazar da. artık devir değişti diyerek avuturken kendini sokaklar da gezerken avare avare...başı boş kahbe dünya sarhoşken ve sen ona meze olurken geçeli çok oldu Âr yüklü tren.... dövünmek işe yaramaz desem de dövün önce kendini sonra aileni düşün geçsin film şeridi şeklin de hayatın sorğula kendini nerde insanca yaşamın............ erdemli olmak insan olmayı gerektirir Ey insan! kurumaz için de sen varsan bu batak bu cehalete/batağa bir son vermek istersen uzattım elimi tut ve bir avuç at toprak. |