Uzat elini dostum uzat.
Uzat ki!
Görmesin bunları bize reva gören namert
Yıkılma yükdaşım, yıkılma, kalk!

Kalk/ ki
Özgürlük uğruna can verenler selama dursun...
Sende bilirsin ki dostum
Sırtımızda ki bu yük bir hiç’dir.
Gülüp geçtik hep bunlara!

Sende bilirsin ki
Bizler
Hayatın yük kantarlarıyız
Sen söyledin yükdaşım yetiştirdiğin dostlarla
Nice yükler taşıdı bu bedenlerimiz…

Unutma/ki
Ne ilk/dir, nede son’dur bu sırtımızda ki yük
Uzat elini, uzat!
Yüreğimizin acısını dostlar, kınalı kuzular yazsın tarihe
Kalk dost kalk
Yorgun düşse bile bedenin…


Bilirim ki
İçinde bulunan o özgülük sevdası
Yapılan tüm namertliğe rağmen
Değil bu sırtında ki yük/ü
Bu güne kadar çektiğin gibi
Tüm acıları hiçe sayarak sırtlarsın…

Uzat elini dost uzat.
Daha yüreğinin kantarı devrede değil dostum
Kalk yükdaşım kalk.
Daha, halaylar çekeceğiz.
Halkların özgürlük arenasında
Türküler söyliyeceğiz her dilde
Sen sensin unutma
Dikil her zaman ki gibi namerde karşı…

İçinde ki isyan ateşin
Işık olsun dostların yoluna
Kalk dostum… Kalk!
Uzat elini
Tünelin sonu dostum
Az kaldı varacağımız hedefe
Az kaldı…
Az!

ŞimalGüney!! ( HA )

Şiir’e sesiyle can veren değeli ( Mustafa KARAAHMETOĞLU) sonsuz teşekkür ederim..