Mahşer
Ve zaman nihayete erdi...
Gün döndü, gece indi... Gökler o sesle inledi... Titretti yürekleri bir nefes, İsrafil boruyu üfledi... Bir hayali resimdi hayat, Yalancı, aciz nefislerin, Buğulu camlara çizdiği. Ve an kadar süren... Sahte zevk gerçekliği. Birden bire sona erdi. Silkin ve kalk! Artık uyanma vakti. Şimdi, gerçek zamanı... Öldü yalan, Birde onun iflah olmaz uşağı. Ve şimdi hesap zamanı... Günah defterleri açıldı. Her yer çığlıklardan cümbüş, Kimsenin yok bir kurtaranı. Diller sustu, bağlandı elleri, Durdu! almaz akılları, Bu meydan-ı mahşeri... |