Ölmek
Bir seferde ölmek,
Marifet mi?.. Ben ölüyorum... Hem de her gün... Parça parça... Bir bakıyorum; Gözüm ölmüş, Ertesi gün ellerim, Sonra; aynada yüzüm. Ölüyorum... Hem de her gün... Azar azar, Eksiliyorum hayattan. Nedir ki ölüm? Yalnızlıkmıdır yoksa? Öyle ise ben, Ölümü yaşıyorum. Derin derin soluyorum, Nefes nefes, Hemde her gün... Ve ölünce ben, Her şey ölüyor. Elmanın tadı, kuşun sesi, Denizin rengi... Artık, Çiçekler de ölü kokuyor... Ölmek marifet sanki, Hem de bir seferde. Ben ölümü yaşıyorum, Hem de her gün... Toprağım eksik, Sımsıkı kefenim, Bir de başımda taşım... Bir seferde ölmek, Marifet sanki... Ya lime lime ölmek... Ya her sabah, Ölü uyanmak... |
Varıp kabrine girenler... demiş kim Yunus Emre... Şiirini kutlarım selamlar.