Çay damağımı burdu billur tenli bir Leyla
Acısında efsane renginde hep albeni
Gül misali kıskanır hayalimde Süheyla
Çaya müptela etti efsane hayal beni.

Berrak bir rüya gördüm İstanbul’da Üsküdar
Çayın her makamında ayrı usare vardı
Benden evvel mutlaka çaya aşinaydı yâr
O yüzden ilk görüşte ipek ağıyla sardı.

Çayı Leyla bildik biz hatıra atlasında
Her yudum efsaneden iz taşıdı iklime
Demlendi hayalimiz yârin altın tasında
Çayla nazı işledik aşk mahreçli kilime.

Musikide çay tadı bengisu kıldı çayı
Suzinak makamına girdik billur kapıdan
En ümitsiz anlarda gözledik dolunayı
Çaynağme dükkanında çaya demirledi an.

Çay damağımı burdu yadıma düştü peri
Gamzesinin ışığı çaya sızdı her gece
Çaya aşina oldum efsane andan beri
Artık dilimde türkü çay ile aşk tek hece…
11.07.2015 İbrahim KİLİK