GARİP ÖLÜM
Soğuk kış gününü harmanlayan ayaz
Ölüm buz kesmiş mezarım üstü bembeyaz Karanlık dipsiz kuyu, sağımda küflü mertekler Bir ömrü bir güne sığdıran kelebekler Zamansız gidişler hasrete gebe Son nefesi verirken gelir mi akla tövbe Cevapsız sorular sorulur üst üste Solgun bedenim dimdik uzanmış nöbette. Bilsem Mezar taşım nakış,nakış hangi ustanın elinde Ağıtlar yakılmış son sözlerim dilimde Örtün üstümü beyazı kirli kefenimle Sahipsiz bir garip deyin bırakın beni dertlerimle... |