ŞAİR..
Hisseder gönülden boldur duygusu
Hiç durmadan yazar yoktur uykusu Şaşmaz kafiyesi çoktur kurgusu Edeb’in adab’ın özü’dür şair Onlarca heceyi sıralar yazar Aşkı ağır baSar düz yolda azar Gün olur Yâr’ine kahredip kızar Beste’nin Güfte’nin sözü’dür şair Bazen bülbül olur konar güllere Düşer Yâr aşk’ıyla kızgın çöllere Sevdasını döker sarı tellere Dertli türkülerin közü’dür şair Bir ben yazamadım ona yanarım Paralar kendimi şair sanarım Gerçek şairleri candan anarım Bütün insanlığın gözü’dür şair Arif olan anlar etmeyin nazar Gâhi kaderine gâh Yâre kızar Yazarken kalemden sanki kan sızar İniş’in yokuşun düzü’dür şair Durak’ım der yaza yaza yaşlandım Kimi gün dışlandım hemde taşlandım Tükendi duygular gayri uslandım Hicab’ın utanan yüzü’dür şair Durak YİĞİT GönüllerinŞairi KOCAELİ Hasretle yüreği piştikçe pişer Yazarken kalemi gözden yaş düşer Gün olur eliyle kabrini deşer Yâr’ini kalbine gömendir Şair |