kağıttan gemiler
kağıttan gemiler yapıp
okyanuslara bıraksam yüreğimdeki acıyı gecelerin gözyaşlarıyla ağlamışsam, suskunsam, suskunluğa suskunlaşarak gömsem bu acıyı... yanlızsam, ve bu acı düşen her yağmur tanesinde hatırlanmaya mahkum sanmışsam... yanılmışsam, bir şubat gününün garib hüznünde kendime sarlıp donmuşsam... üzülmüşse annem üzülmüşse babam hayaller, hayal olmaktan çıkmışsa orospu akşamlarda özlemlerim bile üzülmüşse, üşümüşse minik kuş,pencereme konmuşsa hatırlayıp o ilkokul şarkısını alamamışsam onu içeriye, ve her gece başka bir şehre lanetlenmişsem dinmiyorsa hala acım, ve hala adını yazıyorsam buğulu camlara şairler yetmiyorsa içimdeki anlatılmamışlıklara sevda; kağıttan gemilerle açılmaksa okyanuslara ve eğer sevda beklemekse bekle, batsa da kağıttan gemilerim geleceğim.. |
kağıttan gemilerle açılmaksa okyanuslara
ve eğer sevda beklemekse
bekle,
batsa da kağıttan gemilerim
geleceğim..
yoğunluktan sadeliğe açılan bir kapı gibi... tebrikler...