VUR KALBİME
çok saftın sevgilim.
değmezdinde ağlamaya, bu tuzlu gözyaşlarım, yüzümü yıkadıda; içimi yaktı benim. uçurumdan düşerken, onca çaresizliğimdin. şu nefesim çıkana, kadar olmasada, bu aşkım bitene.. kadar sevseydin.. o taş kalbin öyle; şimdi mutlumu? sinsi heveslere, meze oldunda; geçmedin boğazımdan, yutkunamadım seni. onca sözlerinden, birini yaşatsaydın, çok saftık sevgilim.. |