GÖLGEM BENİ


Ben kendimle savaştayım belki bir kara taştayım
Kelimeler cenge dursun güle vermiş gölgem beni.
Bazen bir bahar dalıyım bazen bir kara kıştayım
Ruhumdaki denge dursun yele vermiş gölgem beni.


Senelerdir ardım sıra ben giderdim o giderdi
Suçlu muydu bilmiyorum hep beni takip ederdi
Bir damlama boyun büker bir güne ömür adardı
Şimdi yerden yere vursun sele vermiş gölgem beni.


Biraz hoyrat biraz deli hep ansızdı benim gibi
Aşiyanı yok sayılmış, mekansızdı benim gibi
Bir kırık makas elinde dikensizdi benim gibi
Aslım kime hesap sorsun ele vermiş gölgem beni.


Hercai mi asi gönlüm, her peteği bal sanıyor
Menekşenin gözü yaşlı solup giden gül kanıyor
Bülbül ağlasın kafeste can içinde sol yanıyor
Söyle nasıl hayal kursun dile vermiş gölgem beni.


Ben özüme saklanırım o vurup düşürsün elbet
Sakın ha alıkoymayın yaban ile sürsün elbet
Karanlığın aynasında bir düşle görürsün elbet
Varsın yakıp da kavursun çöle vermiş gölgem beni.


ELİF KESKİN KARABULUT.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
05.11. 2014... 00:10

elektrikler gidince :))