Abdurrahim Karakoç'a Mektup
Sen gideli değişmedi hiçbir şey
Köyünde köpekler havlıyor gene Yerli yerindedir hala tüm her şey Arslan’ı çakallar avlıyor gene Parayla tutulmuş sayın aydınlar Hepsi bir serseri mayın aydınlar Hallerine bakmaz koyun aydınlar Yalanla milleti tavlıyor gene Oyunda kuzuya rakip kurt düştü Hak yol bir tanedir dedik; dört düştü Düşünmekten içimize dert düştü Kabuklar özünden kavlıyor gene Fıtrata işledi korku-korkaklık Madamın eline geçti erkeklik Baya baya pirim yapar ürkeklik Yiğitlik urganı boyluyor gene Pek gören olmuyor gözü bakarken Ölümü bilmezler yıllar akarken Ak saçlı analar ağıt yakarken Et satanlar şarkı söylüyor gene Bey iskarpin giyer, garip çarığı Kalleş avcı vurdu körpe feriği Şehire hapsettik efe-yörüğü Yaylada çingenler yaylıyor gene Haramiler bastı, ovayı-kenti Gerçeğe dönüştü yalan söylenti Ümitle beklenen her bir beklenti Vurup sinemizi dağlıyor gene İçini oydular kutsal mananın Hiçbir hakkı yoktur haktan yananın Torunları yetim kalan ninenin Dul kalan gelini ağlıyor gene Ekranlarda kadın, gelin satmalar Şenay’larda günler, çalım atmalar Köyde orak biçen garip Fatma’lar Ah çekip, karalar bağlıyor gene Hala bulamadık eski vakarı Dost olanlar sende varken çıkarı Omzumuza basıp çıkan yukarı Kendine menfaat sağlıyor gene On iki ay sürer yılda kışımız İçimiz yanarken, susar dışımız Kurumak bilmiyor gözde yaşımız Sel oluyor, akıp çağlıyor gene Seymani saysın mı daha KARAKOÇ? Halimiz bu minval, aha KARAKOÇ Güçlünün elinde saha KARAKOÇ Keyfince gönlünü eğliyor gene 3 Haziran 2014-Gaziantep Ömer Kara (Kul Seymani) |
Alkışlıyorum kalemi
Yüreğine sağlık
_____________________________________Selamlar