Nankörleşti adımlar ortadan kalktı güven
Boşluğa düştü başım her zerrede bir kusur
Kaptan suda boğuldu şeytan elinde dümen
Bakışlar buz kesiyor yüzlerde fitne fücûr
Etrâfta leş kokusu ne meşk kaldı ne rahat
Zehir karıştı göle bataklık gibi hayat


Tûfânlar selâm durdu hükümrân oldu Şehnâz
Taşırdı içimdeki yavuzlaşan ummânı
Yüreğim aç ve susuz öldürdü beni bu nâz
Mâideler yetersiz siliverdi ümrânı
Görecek gün kalmadı toprağa girdi tâkat
Pervâneler kanatsız huzûrsuz şimdi vuslat



Yalnızlık âleminde tutuklu kaldın ey cân
Yeryüzü çok yetersiz gökyüzüne çıktın sen
Hayâle dalmak yasak öyle buyurmuş hâkân(!)
Mekân dediğin nedir zamanı da yıktın sen
Yelkovan coşuverdi akrebe sindi saat
Sonbahar geliverdi verimli mi ki hasat


Yârab bitsin bu oyun Gül’e dönsün yanaklar
Gülistanlar yeşersin sevgi sunsun dudaklar

Dursun Tiftik