Şafak Heceleri…Yine gecelerden farksız bir gece! Sessiz kelimeler beni anlarlar! Alt alta üst üste düşen mısralar. Bir damla gözyaşı ve birkaç hece; Sarar benliğimi hüzün gizlice… Sokak lambasından süzülen ışık; Yetmez gönülleri aydınlatmaya! Aman! O gönüller derde batmaya! Fecre kadar benim fikrim karışık; Ben sükût etsem de, devran yılışık! Gecenin son anı, şafak sökecek! Ağaç dallarında kuşların sesi; Hüzünle karışık aşk iniltisi… Yıldızlar birazdan çekip gidecek! Yıldızlara vurgun şâir bitecek! Söğüt hışırtısı, düşen bir yaprak! Hüzne inat dimdik duruyor dallar! Önünde sonunda tek ihtimal var; Bir gün alnımızı öpecek toprak! Keşke en başından edeydik idrak!.. Cahit Kılıç İstanbul, 28 Haziran 2015 Not: Fotoğraf, Moskova, Eski Arbat Caddesinde Şâir Aleksandr Puşkin ve Natalya Gonçarova’nın heykeli önünde. Şubat 2008 |
Kutluyorum kalemini
____________________________________Selamlar