Şairlerin dilendiği kapıdır
Şiirlerin ana yurdu gözlerin
Gönlümde bir kanser iltihabıdır
Tüm hucrelerimi sardı gözlerin

Öyle bir hastalık, öyle bir verem
Derdimin içine gizlenmiş çarem
Yanmak neymiş beni görmeli Kerem
İnan ki yapmaktan zordu gözlerin

Gönlümde kapanmaz bir yara açtı
Hem yaramdı, hem yarama ilaçtı
Hem hakimdi, hem cezamdı, hem suçtu
Vuslat kalemini kırdı gözlerin

Tam nâil olmuşken Mecnun ilmine
Düşürdü beni de aşkın filmine
Vallahi billahi denktir zulmüne
Dört yanımdan sarmış ordu gözlerin

Bazen ağustosta gülü dondurur
Bazen de şubatı yakar yandırır
Bazen hayri bazen şerri andırır
Dört mevsim içinde sırdı gözlerin

Ve bir bilinmeze koşarcasına
Aşk döktük gam doldu gönül tasına
Sanki asırlardır yaşarcasına
Tüketti ruhumu yordu gözlerin.


Faruk Atlı.