HEP DÜŞÜNÜRÜM BEN SENİ
Hayat ne kadar verimsiz ne kadar kısır yalnızken
Yumuşak dokunuşları hayal, tekmeledi sensizken Gece çökende koca Dünya kör dilsizken Hep düşünürüm ben seni... Kış ne kadar soğuk ne kadar puslu üşürken Yuvasız kuşlar aç; feryad ile ötüşürken Tan olanda karanlık ile aydınlık öpüşürken Hep düşünürüm ben seni... Bahar ne kadar güzel ne kadar hoş yeşerirken Tüm güzel renkler tabiat anaya serpişirken Canlandığında varoluşun hamuru, varolanlar sevişirken Hep düşünürüm ben seni... Hayat ne kadar müthiş ne kadar dolu yaşarken Ömrüm bitti anlayamadım aşkın ile coşarken Vadem dolanda en nihai sona koşarken Hep düşünürüm ben seni... |
Çınar GÖLE