MAZİYİ ANIŞ
Dün akşam ben maziyi,bir kadehe doldurdum
Bütün geçmiş yılların,şerefine kaldırdım Acı,tatlı,hüzünlü,bin bir anı,hatıra Buluştular dün gece,bir tek kadeh şatapta Yudumlarken geçmişi,o bir kadeh şarapla Gizli kalmış anılar,belirdiler ard arda Anılar yudum yudum,tekrar içime aktı Bazıları bulanık,kimisi çok berraktı Bir ara kadehimde,beliren nemli gözler Bana yıllar öncesi,bir aşkı hatırlattı Ruhumda o gözlerin,buruk bir izi vardı Kalbimi çok derinden,gelen bir sızı sardı Boşalan her kadehle,yıllar önce küllenen Bağrımdaki o ateş,yeniden alev aldı Boş kalan kadehimde,beliren mahzun gözler Suskun bakışlarıyla,çok şeyler söylediler Gözümden süzülen yaş,kadehime damladı Belki o mahzun gözler,beni o an anladı İçtiğim en son yudum,birden içimi yaktı Bu benim gözyaşımla,içtiğim ilk şaraptı 6 Mayıs 1994 Köln Orhan Altınbaşak |