birazcık müsaade
kök salıyorum durdukça
her an biraz daha kervan geçmez kuş uçmaz bu yerde öylesine başlamış bir düşün tam göbeğinde dallanıp budaklanıyorum kendi kendime üstümde yeşil entarim olgunlaşmış meyvelerimle kendim burada olmasına buradayım da aklım almış başını gitmiş kimbilir nereye, kollarım uzansa da başka birine, ayaklarım zincirlenmiş birkere birbirine hala çocuk gülüşlerim havai düşlerimle gökyüzüne bakıp bakıp da her gece yıldızları sayar oldum günler yerine çok birşey değil istediğim birazcık müsaade gitmek için biraz daha sorgusuz sualsiz gönlümün çektiği yerlere Sezer Ergör Cülcüloğlu |