Ağa takılmış balık gibi, çırpınışım
her dönüşüm karanlığa..

ben !
beni kaybetmişliğimle,
kavrulurken.
poyraza teslim bedenim
başıboş...ıssız..
gezinir durur, yürüyen cesedim..

kurban verdim düşlerimi
ikindi yağmurlarına
vurunca sırtıma ürküten damlası
inme iner sol yanıma.
ahhh !
kaç kırık iskele bıraktı
şimşeğin her çakışı...

yalnız ; ben olmak...

sudaki aksimden kaçtım
hatalarımı yıkayıp arınmak
mümkün olabilse keşke ?
küçük tepelerde tökezleyince
kaldım dağların altında !
...
......
killi kırmızı toprak elleri,
aldı güneşimi, haz duya duya..
...ve ...
korkuyorum
...
gençliğim tutsak aynanın içinde
geleceğimi saklayan,
ey sokak tabutları !
biliyorum silinecek gözlerimin rengi
ki... biliyorum bu dakikalar kısa
....
.....
anlatabildim mi ?
YALNIZ; BEN OLMAK ..
???
__yazarken kalem bile titredi ..__

Apsuva..Sakarya...