GÜNEŞSİZ GECE ...............
güneş, ufuk çizgisinde yatarken
arkasını döndü, sevgiden yana tükeniş büzülmesine yakınken korkarım yine, hüzün bastı bana * gece kuştüyü olsa , uçmaz kuşlar kalmadı yanmaya dair ne varsa yakar ekmeği, hiç pişirmez bahar güneş tüm heveslerimi koparsa * gitti aydınlık, boş telaş uğrunda can çözülmeye başlar, kımıldarsam bir ben değilim yalnızlık bağrında geceye döndü yaşam , nasıl yansam * geceye gömüldü düşlerim , bomboş gergin ufkum yeniden doğuş bekler razıyım, bir ışık olsa da nahoş güneşin ağına takılsın gözler * SERDAR SAN ,İZMİR. Cumartesi - 13.6.2015 * |
Paylaşımınız için sağolunuz.
“GÜNEŞSİZ GECE” isimli şiirinizi beğendim.
5 puan gönderiyorum.
Şiire duyarlılığınızı kutlarım.
Sağlığımla ilgili iyilikler dilediğiniz için sağolunuz...
..........: Kaynak: “VE OĞLUM İSMAİL” isimli şiir kitabı. (Metin Ofset 1994 – Adana) .... Sevdasıyla.... Saygı ve selamlar...