Sensizliğin sabahı ...
Sensizliğin sabahında uyanıyorum bu aralar ,
Ve güne başlamak zor geliyor nedense , Zor da olsa kolayda olsa günü yaşayacağım nihayetinde ama , Sensizliğin sabahında uyanıyorum bu aralar ... Sensizliğin sabahında uyanıyorum bu aralar ... Güneşin parlak yüzü solmuş nedense , Ve gökyüzünde bulutlar sanki küsmüş gibi doğaya , Sensiz uyanıyorum güne istemeyerek merhaba desem de ... Sensizliğin sabahında uyanıyorum bu aralar , Hasret denen sancılar tutuyor bir an yüreğimde , Çektiğim nefes de olmanı isterdim özlemsizce Ve güne seninle el ele göz göze bakarak başlamayı isterdim ... Veysel AKMAN 11.06.2015 |
Güne; el ele, göz göze başlaman dileklerimle, esen kalın..