Bir an sustu ve düşündü ...
Bir an sustu ve konuşmak için düşündü sadece ,
Aklındakileri söylemek istedi ; sustu ... Konuşmak , haykırmak istemişti oysa ; Ve sadece sustu , sessizliğine yenildi .. Kim bilir neler geçirmişti aklından , Kim bilir neler haykıracaktı yüzüne karşı , Kim bilir isyan mı edecekti ya da söyleyemediklerini mi ? Bir an sustu ve konuşmak için düşündü sadece ... Susmanın sorumluluğunu aldı bir an , Söze esir kalmanın sorumluluğunu da , Oysa bir konuşsa neler söylemezdi ki ? Bir an sustu ve konuşmak için düşündü sadece ... İçinden haykırdı sözleri hemde kulakları çınlatırcasına , Hem sevdiğini haykırdı sessizce hem de kavuşma isteğini , Ve içine attı sevdiğine söyleyeceklerin de söyleyemediklerini de ... Bir an sustu ve konuşmak için düşündü sadece... Veysel AKMAN 08.06.2015 |