Kirpiklerimden
Üşümüş Güz’ler düşüyor takvimlerime
Mahcûb
Kırılgan
Ürkek
Alnını namussuz namluların sıyırdığı
Yaralı bir rehinedir kelimelerim
Dili sökülmüş sözlüklerin küpeştesinde
Ve
Sen
İnadına lafazân
Ggeveze yağmurlar ısmarlıyorsun
Mülteciliği sağaltılmamış çaresizliklerime
Yoruldum diyorum
Yoruldum artık
Bu Meryemî oruçlardan
Kavruldum
Bekle diyorsun
Bekle
Elimde aydınlıklarla geleceğim sana
Gem’imi parçalayarak dişlerimle
Ya da sürünerek yüzüstü




N’olursun
Sus artık
Ölüm nedeni
Otopsi sonuçlarına ses kaybı olarak düşen
Ve gusledilmeden kefenlenen şiirlerimin
Göğsü yarılan kelimelerinden kan damlıyor
Tabutları kayıp düşüyor ellerimden
İçinde ismin geçiyor diye
İzin vermiyorum
Tûraba nikâhlayıp
Yâr etmelerine
Siyah cübbeli bir imam nezaretiyle
Parmaklarımı tırnaklarıyla birlikte geçirdiğim
Avuç içlerimde sakladığım
Sen özne’li
Sen sıfatlı
Sen zamirli
Sen nesneli
Sen yüklemli
Gün görmeyecek
Sen tümceli tüm güncemi




Alın terimdin benim
Haram tek hece değdirmediğim
Helâl cümlelerim
Büyütemediğim hayâl tahtıma tüm heybetiyle oturan
Çizgi şövalyelerim
N’olursun sus
konuşma artık




Mukaddimesi kara kalemle karalanmış
Bir kitabın girizgâhından kovulurken
Püskülünü düşürüp
Sayfalar arasında kaybolmuş
İp bir ayıraç gibiyim
En son nerede bırakmıştın
Harflerimin üzerinde gezinerek
Hayat bahşeden gözlerini
En son hangi anlamı giydirmiştin üzerime
Çıkmadan canımdan
Akmadan alnımdan
Hangi sağ üst köşesi içe kıvrılmış yaprağın
Arka yüzünde
Altı çizilmiş sözcüklerin altında bıraktın da
Kandırdın beni
N’olursun sus
Okuma artık