MİŞÂKirpiklerimden Üşümüş Güz’ler düşüyor takvimlerime Mahcûb Kırılgan Ürkek Alnını namussuz namluların sıyırdığı Yaralı bir rehinedir kelimelerim Dili sökülmüş sözlüklerin küpeştesinde Ve Sen İnadına lafazân Ggeveze yağmurlar ısmarlıyorsun Mülteciliği sağaltılmamış çaresizliklerime Yoruldum diyorum Yoruldum artık Bu Meryemî oruçlardan Kavruldum Bekle diyorsun Bekle Elimde aydınlıklarla geleceğim sana Gem’imi parçalayarak dişlerimle Ya da sürünerek yüzüstü N’olursun Sus artık Ölüm nedeni Otopsi sonuçlarına ses kaybı olarak düşen Ve gusledilmeden kefenlenen şiirlerimin Göğsü yarılan kelimelerinden kan damlıyor Tabutları kayıp düşüyor ellerimden İçinde ismin geçiyor diye İzin vermiyorum Tûraba nikâhlayıp Yâr etmelerine Siyah cübbeli bir imam nezaretiyle Parmaklarımı tırnaklarıyla birlikte geçirdiğim Avuç içlerimde sakladığım Sen özne’li Sen sıfatlı Sen zamirli Sen nesneli Sen yüklemli Gün görmeyecek Sen tümceli tüm güncemi Alın terimdin benim Haram tek hece değdirmediğim Helâl cümlelerim Büyütemediğim hayâl tahtıma tüm heybetiyle oturan Çizgi şövalyelerim N’olursun sus konuşma artık Mukaddimesi kara kalemle karalanmış Bir kitabın girizgâhından kovulurken Püskülünü düşürüp Sayfalar arasında kaybolmuş İp bir ayıraç gibiyim En son nerede bırakmıştın Harflerimin üzerinde gezinerek Hayat bahşeden gözlerini En son hangi anlamı giydirmiştin üzerime Çıkmadan canımdan Akmadan alnımdan Hangi sağ üst köşesi içe kıvrılmış yaprağın Arka yüzünde Altı çizilmiş sözcüklerin altında bıraktın da Kandırdın beni N’olursun sus Okuma artık |
kaleme alan Şaire hanımı Kutlarım
Saygılarımla