BEN BİR'KADIN' TANIDIM..
Ben bir "kadın " tanıdım.
Öfkesinde kaybolmuş. ... Yürümemiş samimi yollar da. Ve bir dost el atmamış yüklendiği acılara. Ben bir " kadın" tanıdım !! Kırılmış, yorulmuş belki ayni yaradan binlerce kez vurulmuş. .. Bir buz dağı kadar soguk, bir serçe kadar ürkek yüreğini karanlıkta unutmuş. . Ben bir "kadın " tanıdım.! ! Yıldızlı geceler de çalınmış düşleri. .. Bahar da doğmamış güneş o ’nun üzerine, hep bir sonbahara bir ayaza denk gelmiş çocuksu ümitleri! Ben bir "kadın " tanıdım. .! Öylesine gururlu ve hassas.. Belki de kadın sıfatı en cok o ’na yakışmış !! Tüm asiliklerinin ardında, masum bir çocuk saklanmış. ... Ben bir "kadın " tanıdım. Tek başına ; hür ruhunu , bir kafese kapatmış. .. Bir kibrit çöpüyle , kor ateşlere karışmış ! Ben bir "kadın " tanıdım. Bırakmış gökyüzünü umut o ’nun uçurtmasını özgürce savurmamış. Yüreğini de acılarını da yangınını da en iyi " o " saklamış ŞimalGüney!! ( HA ) |
Nemrut şiirmden alıntıyı ekleyiverdim
Ve bir kadın tanıdım
Kartal gibi, kanat açmış yavrularına
Zalimlerin hüküm sürdüğü dünyada
Aldatılıp horlansada
Ezdirmemiş kendini nemruta
Onuruyla dimdik ayakta
Taç olmuş, namusu başına
Ey ülker yıldızı
Yeşil gözlü kadın
Tanışsaydık seninle
Başka bir yerde
Başka bir zamanda
Yar etmezdim
Seni asla nemruta.
Kul düşünce