Sessizdi gözlerinin ufka daldığı yerler...
Tarçın kokan bir rüzgâr esiyordu ağaçlarında.
Yaprakların sesinde eski ezgiler,
Yosunluydu bastığı taşlar...

Çok eski bir geçmiş günden
Sesleniyordu bir genç kız bembeyaz dişleriyle.
Omzunda kalın iki örgü,
Gözlerinde aşk...

.................................

Sesler...
Yüzler...
Uzak anılar...
Daldığı hülyalardan sıyrıldı birden,
Kırışmış ellerine baktı,
Bir akordion sesi geçmiş zamanlardan
Kıvrılarak alyansından geçti.
Sesine kahkahalarla dans eden bir genç kızın
Elâ gözleri karıştı duman duman...

Ah o anılar...
Kaybolan yıllar...

Gecenin gözleri okşuyordu bakışlarını,
Terlemiş elleriyle sımsıkı kavramıştı anılarını,
Bastırıyordu kalbine kaybolacak gibi...

İki damla süzüldü kırışmış yanaklarından alyansına.
O titreyen pırlanta gibi gözyaşı damlasına sığmıştı yarım bir hayat,
Aniden duyulan bir ses, bir çift beyaz kanat,
Kavradı usulca uçurdu, aldı...
Geride gülümseyen bir yüz,
Hayâl bir hayat,
Sevda dolu şiirler kaldı...

Hâlenur Kor