ÇocuklarÇocuklar Resmi bir savaşın gayri meşru ölüleri Bana şiirden ve savaştan sual ederseniz şayet size çok güzel çocukların ölümünü anlatabilirim. Dinleyelim ömrüm dünümü bu günümden daha garip sayarken çocuk sesleri gelir kulağıma Ağlayan açlıktan hastalıktan namlu seslerinden Kızılı bol kan kızılı bir pastoral senfoni şiirsel ölüm sahneleri Ve adları unutulan çocuk ölüler farkı üzerindeki giysiler farksızlığı henüz öldükleri Çift taraflı pezevenglerin süslü nutukları güzel tiyatro aferin böyle ve birbirine bulaşmış kan olukları özgürlüğün yada tutsaklığın ölü sesleri Dört mevsim bir ömür zulme Dudaklarımız şahit masumiyetimize tecavüz ediyorlar ve zevk alıyoruz hepimiz Ben günahsızım Sen günahkâr Başımızdakiler adi... Dilimde yanık türkülerden üç mısra -doğ -yaşa -öl Vatansızım artık resmi kayıtlarınıza geçsin bu sözlerim elleri nasırlı ana babaların olduğu kentlere kör bir veda - doğur - büyüt -vursun yada vurulsun Kansızlar bir çentik daha atsın kütüğe Musa henüz ölmüş Süleyman daha kral olmamışken bütün kuşlar bütün bir gökte iken mutluluk fakirin bir somun ekmeğiydi Ölüm ve yaşam ikilisinde tüm büyük şeyler tüm büyük şerhler mazlumlar namuslu olduğu içindi yer üstünde dinamit sesleri yer altında ölü çocuklar korkunç bir katliam şiiridir bu Vatansızım ölen çocuklar idi hep fakirler derdi ekmekten öteye geçmeyeler idi öldüm yeryüzündeki bilmem kaç dine kaç ırka söve söve şekilsiz toz duman içinde kan çanağı gözbebeklerim ile Ademin soyu lağıma batmış bir faredir artık toprak ne kabul eder ne yüzüne bakar İşte burası çocukları sev(mey)en kör dünya "tek hakikat bu karanlıkta" |
Kalemin susmasın
___________________________________ selamlar